شما یک ضبط کننده ویدیوی دیجیتال DVR/NVR دارید که تمام فیلم های نظارتی شما را ضبط و ذخیره میکند. حال میخواهید از طریق اینترنت با تلفن همراه، مرورگرهای وب یا رایانه در مکان دیگری به ویدیوی آنها از راه دور دسترسی داشته باشید. بنابراین چگونه دی وی ار را به اینترنت وصل کنیم و یا روش اتصال دی وی ار به مودم، تنظیم و پیکربندی چگونه است؟ در این مقاله روش نصب دی وی ار به مودم و تنظیمات لازم را شرح میدهیم.
هر کدام از موارد بالا دارای اقدامات و مراحلی است که در ادامه به شرح هر کدام میپردازیم. دقت داشته باشید اتصال فیزیکی دستگاه کار سادهایست؛ اما برای برقراری اینترنت و انتقال تصویر دوربین مداربسته از این طریق نیاز به تنظیمات فنیتری است. بنابراین اگر نسبت به شبکه و تنظیمات تجهیزات در این حوزه اطلاعی ندارید، از کارشناس کمک بگیرید.
1. فراهم کردن اینترنت و تجهیزات مورد نیاز
در اولین مرحله مطمئن شوید اینترنت شما وصل است و اشتراک برای استفاده از اینترنت دارید. برای بهرهمندی از اینترنت به مودم نیاز دارید. مودم را روشن کنید و با اتصال تلفن همراه یا رایانه به آن از برقراری ارتباط اطمینان حاصل کنید. کابل شبکه یا اترنت برای نصب دی وی ار یا انویار به مودم مورد نیاز است. پیشنهاد میکنیم برای راحتی کار از پچ کوردها استفاده کنید. به این ترتیب دردسر سوکت زدن و تست کابل را نخواهید داشت. اگر DVR/NVR از WIFI داخلی پشتیبانی میکند میتوانید بدون کابل و از طریق WIFI به مودم متصل شوید.
اتصال سخت افزاری کار بسیار سادهایست. کابل شبکهای که در هر دو سر آن سوکت زده شده را به مودم و دستگاه ضبط متصل کنید. پورت LAN در پنل پشتی دستگاه وجود دارد. ممکن است در برخی از انواع دستگاهها تعداد پورت LAN بیشتر از یکی باشد. همچنین اگر دستگاه شما NVR است دقت کنید به پورتی که جدا از کانالهای دوربین مداربسته است باید کابل را متصل کنید. مانند تصویر پورت LAN برای اتصال به شبکه و مودم کاملاً جدا قرار دارد. برای اتصال دی وی ار به مودم میتوانید از سوئیچ نیز کمک بگیرید. در گام بعدی باید دستگاه را به مانیتور یا صفحه نمایش متصل کنید تا بتوانید مراحل تنظیمات را انجام دهید. در بخش تنظیمات نرمافزاری لازم است هم مودم پیکربندی شود و هم دستگاه دی وی ار.
اگر دوربین مداربسته بیسیم دارید و از محل دستگاه انویار شما دور هستند میتوانید از روتر یا مودم Wifi به عنوان پل استفاده کنید. دوربینهای مداربسته طریق Wifi به مودم متصل و مودم به دستگاه NVR از طریق کابل اترنت وصل میشود.
فوروارد کردن پورت در واقع کلید دسترسی و مشاهده تصاویر از راه دور است. با ارسال پورت HTTP و سرور روی دستگاه DVR و مودم، اجازه دسترسی به جریان ویدئو را با عبور از فایروال شبکه خانگی میدهید. زمانی port forwarding کار میکند که بخواهید از طریق مرورگر وب مانند FireFox، IE و کروم تصاویر را مشاهده کنید. ضمن اینکه استفاده از نرمافزارهای مدیریت تصویر و انتقال تصویر نیز برای نظارت از راه دور امکانپذیر است.
ما برای این قسمت مودم TP-LINK TL-WR740N N3252 را انتخاب کردهایم. با معادل قرار دادن گزینهها شما میتوانید مودم خود را نیز تنظیم کنید. برای شروع در مرورگر وب خود IP مودم را وارد کنید. نکته قابل توجه این است که مودم و دستگاه ضبط در یک شبکه قرار دارند. در اغلب موارد IP مودم 192.168.1.1 است. برای دستگاه نصب دی وی ار هایک ویژن به اینترنت شما نیاز به فوروارد دو پورت دارید: (80 – مرورگر وب، 8000 – سایر دادهها). بعد از وارد کردن IP مودم باید نام کاربری و رمز عبور را وارد نمایید. در صورتی که تغییر نداده باشید هر دو admin است. در قسمت Forwarding بخش Virtual Servers را انتخاب و روی Add new کلیک میکنیم.
در این بخش شماره پورتی که قرار است ارسال شود (در مثال ما 80) آدرس IP را 192.168.1.100 و پروتکل را ALL وارد میکنیم و Forwarding را فعال میکنیم (حالت Enabled باشد). در آخر با کلیک روی ذخیره این تنظیمات را ذخیره میکنیم.
مراحل بالا را برای پورت 8000 تکرار میکنیم. تنظیمات مودم یا روتر برای نصب دی وی ار به مودم (اینترنت) را برای ارسال پورت 8000 را در تصویر زیر مشاهده میکنید.
پس از افزودن دو پورت اطلاعات زیر در بخش Virtual Servers به صورت زیر ارائه میشود:
پس از پیکربندی روتر، باید DVR را راه اندازی کنیم.
تنظیمات لازم برای شبکه شامل موارد زیر خواهد بود:
همانند تصویر زیر بخشهای مختلف را با مقادیر صحیح پر کنید و روی دکمه Save برای ذخیره تغییرات کلیک کنید.
مشاهده تصاویر بعد از نصب DVR/NVR به مودم
برای مشاهده تصاویر بر روی رایانه یا لپتاپ ساده ترین روش استفاده از مرورگر وب است به عنوان مثال اینترنت اکسپلورر. IP استاتیک خود را در قسمت بالای صفحه مرورگر وارد کنید و با گذاشتن علامت دو نقطه “:” شماره پورت خود را به این صورت وارد کنید به طور مثال:
100.10.52.98:80
آیپی استاتیک را باید از ISP یا همان شرکت خدمات دهنده اینترنت دریافت کنید. میتوانید در قسمت status مودم هم این IP را مشاهده کنید. پس از وارد کردن این ادرس در صورت درست انجام دادن همه مراحل قبل صفحه ورود به DVR/NVR نمایش داده میشود. از منوهای اینترنت اکسپلورر گزینه Tools و در قسمت پایین Internet Options را انتخاب کنید. در تب بالای صفحه Security را کلیک کنید.
همانند تصویر روی دکمه Custom level کلیک کنید تا کادر زیر باز شود:
در صفحه Custom level مطابق تصویر دو گزینه تیک زده شده (در دو بخش Download و Initialize) را به حالت Prompt قرار دهید. همه چیز آماده است تا شما تصاویر را از طریق مرورگر وب و اینترنت مشاهده کنید.
ONVIF بودن دستگاه یا دوربین یکی از پرسشهای رایج بین خریداران دوربین مداربسته است. ONVIF یک استاندارد است که پشتیبانی دستگاه یا دوربین از آن موجب میشود شما به راحتی دوربین از هر برند معتبر را به دستگاه از برند معتبر دیگر متصل کنید. به این ترتیب این دو با یکدیگر سازگار بوده و اشکالی در ارسال و نمایش تصویر نخواهید داشت. بسیاری از تولیدکنندگان، محصولات خود را مطابق با استانداردهای ONVIF طراحی میکنند. همین امر موجب افزایش انعطافپذیری و انتخاب کاربران در هنگام خرید یا گسترش سیستمهای نظارتی آنها شده است. در این مقاله به جنبههای مختلف این استاندارد میپردازیم.
1. استاندارد ONVIF چیست؟
ONVIF که مخفف عبارت Open Network Video Interface Forum است، یک انجمن صنعتی جهانی است که در سال 2008 تاسیس شد. هدف اصلی ONVIF ایجاد یک استاندارد جهانی برای رابط محصولات ویدئویی تحت شبکه، از جمله دوربینهای شبکه و سیستمهای مدیریت ویدئو است. این ایده تسهیل قابلیت همکاری بین دستگاهها و سیستمهای سازندههای مختلف، ترویج رویکرد بازتر و یکپارچهتر برای توسعه محصولات امنیتی و نظارتی مبتنی بر IP است.
ویژگی مهم استاندارد ONVIF عبارتند از:
قابلیت همکاری: ONVIF یک رابط استاندارد ارائه می دهد که به دستگاهها و نرم افزارها از برندهای مختلف اجازه می دهد به طور یکپارچه با هم کار کنند. چنین امکانی در سیستمهای مداربسته بسیار کاربردی و مفید است.
نمایهها: ONVIF پروفایلهایی را تعریف میکند که عملکردها و ویژگیهای مشترکی را مشخص میکند. این عملکرد یا ویژگی توسط دستگاههای سازگار پشتیبانی میشود. این پروفایل ها سطح پایه ای از قابلیت همکاری را برای موارد خاص تضمین میکنند. به عنوان مثال، Profile S بر پخش ویدئو تمرکز می کند، در حالی که Profile G به سمت ذخیره سازی طراحی شده است.
کشف دستگاه: ONVIF شامل مشخصاتی برای کشف دستگاه است که به دستگاههای سازگار اجازه میدهد به طور خودکار در یک شبکه کشف شوند. این فرآیند افزودن دستگاه های جدید به یک سیستم نظارتی را ساده میکند.
پخش ویدئو: ONVIF استانداردی را برای پخش ویدئو مشخص می کند که بر طبق آن دستگاههای سازگار میتوانند جریان های ویدئویی را با استفاده از یک پروتکل مشترک ارائه و دریافت کنند.
کنترل PTZ: این استاندارد شامل مشخصات کنترل Pan-Tilt-Zoom (PTZ) است که امکان کنترل یکنواخت دوربین های دارای PTZ را فراهم میکند.
مدیریت رویداد: ONVIF چارچوبی را برای مدیریت رویدادها، مانند تشخیص حرکت یا هشدارهای دستکاری دستگاه، به روشی استاندارد ارائه میکند.
امنیت: ONVIF همچنین ملاحظات امنیتی، از جمله حفاظت از رمز عبور و رمزگذاری، برای اطمینان از تبادل امن اطلاعات بین دستگاه ها را در نظر میگیرد.
نمایهها برای کنترل دسترسی و تجزیه و تحلیل ویدئو: علاوه بر نمایههای مرتبط با ویدیو، ONVIF نمایه یا پروفایلهای دیگری را توسعه داده است. این پروفایلها برای سیستمهای کنترل دسترسی (پروفایل A ) و تجزیه و تحلیل ویدیویی (پروفایل T) هستند. هنگام انتخاب دستگاه های سازگار با ONVIF برای سیستم نظارتی خود، همیشه آخرین مشخصات و جزئیات سازگاری را بررسی کنید.
2. نحوه فعال کردن onvif در دوربین مداربسته و دستگاه ها
فعال کردن ONVIF در دوربین مداربسته یا سایر دستگاهها معمولاً از طریق یک رابط مبتنی بر وب یا نرمافزار اختصاصی ارائهشده توسط سازنده است. در ادامه مراحل کلی را بیان میکنیم، به خاطر داشته باشید که جزئیات بسته به نوع و مدل دوربین مداربسته یا دستگاه شما میتواند متفاوت باشد:
دسترسی به رابط وب دستگاه: آدرس IP دوربین مداربسته یا دستگاه خود را پیدا کنید. یک مرورگر وب باز کنید و آدرس IP دستگاه را در نوار آدرس وارد کنید.
ورود به دستگاه: با استفاده از نام کاربری و رمز عبور وارد شده به رابط وب دستگاه وارد شوید.
به تنظیمات ONVIF بروید: به دنبال بخشی در تنظیمات دستگاه مربوط به ONVIF یا تنظیمات شبکه بگردید. این بخش ممکن است بسته به سازنده برچسب متفاوتی داشته باشد.
فعال کردن ONVIF: در تنظیمات ONVIF یا شبکه، باید گزینهای برای فعال کردن ONVIF پیدا کنید. معمولاً به صورت یک چک باکس یا سوئیچ تغییر وضعیت است.
پیکربندی تنظیمات ONVIF: برخی از دستگاهها به شما امکان میدهند تنظیمات خاص ONVIF مانند انتخاب نمایه ONVIF، احراز هویت و تنظیمات پورت را پیکربندی کنید. گزینههای موجود را بررسی کنید و در صورت نیاز آنها را تنظیم کنید.
ذخیره و اعمال تغییرات: پس از انجام تغییرات، حتما تنظیمات را ذخیره و اعمال کنید. کلیک کردن روی دکمه “Apply” یا “Save” در رابط وب دستگاه این کار انجام میشود.
راه اندازی مجدد دستگاه (در صورت نیاز): برخی از دستگاهها ممکن است برای اعمال تغییرات نیاز به راهاندازی مجدد داشته باشند. اسناد دستگاه را بررسی کنید تا ببینید آیا این مرحله ضروری است یا خیر.
تأیید فعال سازی ONVIF: پس از اعمال تغییرات، میتوانید با بررسی سازگاری ONVIF دستگاه یا با تلاش برای اتصال دستگاه به سیستم مدیریت ویدیو (VMS) یا نرمافزار سازگار با ONVIF، تأیید کنید که ONVIF فعال است.
3. تنظیمات ONVIF در دوربین مداربسته
آیا ONVIF به صورت پیش فرض فعال است یا خیر؟ این موضوع به برند و تولید کننده بستگی دارد. هنگامی که دستگاهی خریداری میکنید که با ONVIF سازگار است، اگر دارای عملکرد ONVIF باشد، به طور پیش فرض فعال است. در غیر اینصورت باید وارد تنظیمات دستگاه شد و آن را فعال نمود. ONVIF طوری طراحی شده است که استانداردی برای قابلیت همکاری باشد، به این معنی که دستگاههایی که از مشخصات ONVIF پیروی می کنند باید به طور یکپارچه با هم کار کنند. قابلیتهایی که با فعال کردن ONVIF به طور پیش فرض قابل دسترس هستند: کشف دستگاه، پخش ویدیو، کنترل PTZ و مدیریت رویداد است.
با این حال شما میتوانید از گزینه های پیکربندی اضافی در تنظیمات دستگاه نیز استفاده کنید. کاربران اغلب میتوانند تنظیمات مربوط به امنیت، دسترسی کاربر و نمایههای خاص ONVIF را بر اساس نیاز خود تنظیم کنند. بسیاری از دستگاههای سازگار با ONVIF برای دسترسی به احراز هویت کاربر نیاز دارند، این اطمینان را میدهد که فقط افراد مجاز میتوانند تغییراتی در تنظیمات دستگاه ایجاد کنند. این اغلب شامل ورود با نام کاربری و رمز عبور است.
بهروزرسانیهای میانافزار Firmware دستگاه خود را بررسی کنید. سازندگان ممکن است بهروزرسانیهایی را منتشر کنند که نه تنها عملکرد دستگاه را بهبود میبخشد، بلکه سازگاری و ویژگیهای ONVIF را نیز افزایش میدهد. برای مدیریت و نظارت بر دوربینها و دستگاههای متصل میتوانید از سیستم مدیریت ویدیو (VMS) سازگار با ONVIF یا نرمافزار دیگری استفاده کنید.
4. از کجا بفهمیم دستگاه یا دوربین ما ONVIF است؟
راههای مختلفی وجود دارد که بدانیم دستگاه یا دوربین ONVIF است یا خیر. برخی از آنها عبارتند از:
بررسی مستندات محصول وب سایت سازنده: اولین و ساده ترین مرحله مراجعه به مستندات محصول همراه با دستگاه است. کتابچه راهنمای کاربر یا برگه اطلاعات، اغلب اطلاعاتی در مورد سازگاری و پشتیبانی ONVIF ارائه می دهد. به وب سایت رسمی سازنده دستگاه بروید. به دنبال جزئیات محصول، مشخصات، یا صفحه محصول اختصاص داده شده به دستگاه خاص خود باشید.
به دنبال لوگو یا گواهی ONVIF باشید: دستگاه های سازگار با ONVIF اغلب نشان ONVIF را روی بسته بندی محصول، دفترچه راهنمای کاربر یا خود دستگاه درج میکنند.
تماس با پشتیبانی سازنده: می توانید به پشتیبانی سازنده مراجعه کنید یا با آنها تماس بگیرید و از آنها کمک بگیرید.
تنظیمات دستگاه را بررسی کنید: به رابط وب دستگاه (معمولاً از طریق مرورگر وب) بروید و وارد تنظیمات شوید. به دنبال گزینه های مربوط به تنظیمات شبکه یا ONVIF باشید.
جستجوی آنلاین: جستجوی آنلاین مدل دستگاه خود را همراه با کلمات کلیدی مانند “Support ONVIF” و یا ” ONVIF Compatibility” انجام دهید. در نتایج میتوانید سازگاری یا عدم آن را برای دستگاه خود ملاحظه کنید.
از ONVIF Device Manager استفاده کنید: ONVIF Device Manager یک ابزار که می تواند دستگاههای سازگار با ONVIF را در شبکه شناسایی و مدیریت کند. می توانید از این ابزار برای اسکن شبکه خود برای دستگاه ها استفاده کنید. به این ترتیب بررسی خواهید کرد که آیا دستگاه شما با ONVIF سازگار است یا خیر. با این حال، به خاطر داشته باشید که اگر دستگاه شما از ONVIF پشتیبانی نکند یا ONVIF فعال نباشد، این ابزار کار نمی کند.
5. Onvif Device Manager (ODM) چیست؟
ONVIF Device Manager (ODM) یک ابزار نرم افزاری رایگان و منبع باز است. این ابزار برای کمک به کاربران برای کشف و مدیریت دوربینهای IP سازگار با ONVIF و سایر دستگاههای نظارتی در یک شبکه طراحی شده است. به ویژه برای مدیران، نصابها یا هر کسی که با سیستمهای نظارت تصویری مبتنی بر IP کار می کند مفید است.
ویژگیها و عملکردهای کلیدی ONVIF Device Manager
Device Discovery یا کشف دستگاه: ODM به کاربران این امکان را میدهد که یک شبکه را اسکن کنند و به طور خودکار دستگاههای سازگار با ONVIF مانند دوربینهای IP، ضبط کنندههای شبکه (NVR) و رمزگذارهای ویدیو را کشف کنند. مدیریت دستگاه: پس از کشف، ابزار یک رابط کاربر پسند برای مدیریت و پیکربندی دستگاههای ONVIF ارائه میکند. کاربران اطلاعات دستگاه را مشاهده و میتوانند تنظیمات را تغییر دهند و یا به روز کنند.
توجه به این نکته مهم است که در حالی که ONVIF Device Manager یک ابزار ارزشمند برای مدیریت دستگاه های ONVIF است، عملکرد آن به سطح پشتیبانی ONVIF که توسط خود دستگاه ها اجرا می شود، بستگی دارد.
پخش زنده ویدیو: ODM از پخش زنده ویدیو از دستگاههای ONVIF پشتیبانی میکند. کاربران میتوانند فیلم و تصاویر ویدیویی را از دوربینها مستقیماً در داخل برنامه مشاهده کنند و امکان نظارت در زمان واقعی را فراهم کنند.
کنترل PTZ: برای دستگاههایی که از قابلیت Pan-Tilt-Zoom (PTZ) پشتیبانی میکنند، ODM به کاربران اجازه میدهد تا حرکت دوربینهای PTZ را کنترل کنند، از جمله حرکتهای دوربین، زوم و فوکوس.
رویدادها و اطلاعات دستگاه: این ابزار اطلاعاتی در مورد رویدادهای دستگاه، گزارش های سیستم و قابلیت ها ارائه می دهد. کاربران میتوانند گزارشها را برای نظارت بر فعالیتهای دستگاه و تشخیص مشکلات احتمالی بررسی کنند.
Device Snapshot: ابزار ODM به کاربران این امکان را می دهد که از جریانهای ویدیویی زنده از دوربینهای ONVIF عکس بگیرند.
سازگاری با نمایه ONVIF: این ابزار برای کار با دستگاه هایی طراحی شده است که با پروفایل های ONVIF سازگار است و سطحی از قابلیت همکاری با محصولات مختلف (سایر برندها) را تضمین میکند.
پشتیبانی از پلتفرم های مختلف: ONVIF Device Manager برای سیستم عاملهای مختلف از جمله ویندوز و لینوکس در دسترس است و برای کاربران با تنظیمات برگزیده سیستم انعطاف پذیری را فراهم میکند.
شماره پورت onvif چطوره؟
شماره پورت پیشفرض برای ONVIF 80 است. دستگاههای ONVIF، مانند دوربینهای IP و سیستمهای مدیریت ویدیو (VMS)، اغلب از این پورت برای ارتباط استفاده میکنند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که شماره پورت برای ONVIF قابل تنظیم است و سازندگان ممکن است براساس پیادهسازی، شماره پورت های متفاوتی را انتخاب کنند.
نکات کلیدی در مورد شماره پورت ONVIF:
پورت پیش فرض: پورت پیش فرضONVIF برای HTTP برابر 80 است و 443 برای HTTPS است. اینها شماره پورت های استاندارد برای ارتباطات وب هستند.
شماره پورت های جایگزین: برخی از تولیدکنندگان ممکن است شماره پورت های جایگزین را برای ارتباط ONVIF انتخاب کنند. پورت های جایگزین رایج عبارتند از 8080 و 8443. به عنوان مثال:
HTTP: http://
HTTPS: https://
پورت قابل تنظیم: شماره پورت ONVIF اغلب در تنظیمات دستگاه قابل تنظیم است. کاربران یا مدیران در صورت نیاز میتوانند شماره پورت را تغییر دهند. معمولاً به دلایل امنیتی یا جلوگیری از درگیری با سایر خدمات در شبکه مفید انجام میشود.
HTTPS (ارتباط امن): برخی از دستگاههای ONVIF از ارتباطات ایمن با استفاده از HTTPS نیز پشتیبانی میکنند. در این مورد، پورت پیش فرض 443 است، اما سازندگان ممکن است از شماره پورتهای جایگزین برای ارتباط HTTPS نیز استفاده کنند.
شناسایی پورت: هنگام استفاده از ابزارهایی مانند ONVIF Device Manager یا سایر ابزارهای کشف ONVIF، شماره پورت اغلب به طور خودکار شناسایی میشود. کاربران معمولاً آدرس IP دستگاه را وارد میکنند و ابزار خدمات ONVIF مناسب از جمله شماره پورت را کشف میکند.
استفاده از پورت صحیح برای برقراری ارتباط و یکپارچگی موفق با سایر دستگاهها و نرمافزارهای سازگار با ONVIF بسیار مهم است.
دوربینهای مداربسته در کیفیتها و مدلهای مختلفی طراحی و تولید میشوند. هرکدام از آنها برای کاربری و هدف مشخصی مناسبتر است. اگر دوربین مناسبی را برای کاربری خود انتخاب کنید میتوانید با صرف هزینه کمتر، بیشترین نتیجه را دریافت کنید. بنابراین برای اینکه بدانیم دوربین مداربسته چند مگاپیکسل خوب است باید کاربری و هدف از نصب آن را مشخص کنیم. در این مقاله سعی داریم برای رسیدن به این پاسخ، سوالاتی مانند از کجا بفهمیم دوربین مداربسته چند مگاپیکسل است و چند رزولیشن مختلف در دوربین مدار بسته وجود دارد؟ را نیز بررسی کنیم.
دوربین مداربسته چند مگاپیکسل خوب است
همانطور که اشاره شد براساس نوع کاربری، میتوانید مشخص کنید که دوربین مداربسته چند مگاپیکسل برای هدف شما خوب است. به عنوان مثال دوربینهای مداربسته با 1 و 2 مگاپیکسل برای مصارف خانگی و مکانهای کوچک مانند دفتر کار مناسب هستند. در مقابل اگر هدف شما نظارت بر جزئیات بیشتر است حتی در مکان کوچک مانند طلا فروشی و مشاهده صفحه ترازو این مقدار برای وضوح دوربین کافی نیست. به این ترتیب شما دوربین مداربستهای نیاز دارید که رزولیشن بالایی داشته باشد به عنوان مثال 8 یا 12 مگاپیکسل باشد. ضمن اینکه بعد از نصب دوربین مداربسته امکان زوم را نیز برای شما فراهم کند.
خانه و محل کار کوچک: به صاحبان خانه پیشنهاد میکنیم که دوربین مداربستهای با وضوح حداقل 2 مگاپیکسل انتخاب کنند. این وضوح برای اکثر اهداف در مکانها کوچک و خانه مناسب است و نیازی به هزینه بیشتر برای وضوحی که فایده بیشتری ندارد، نیست. اگر به تصاویری با کیفیت بالاتر نیاز دارید، میتوانید دوربین مدار بسته 4 مگاپیکسلی یا 8 مگاپیکسلی نیز انتخاب کنید.
فروشگاه، پارکینگ و دفاتر: به طور کلی محیط با اندازه متوسط تا بزرگ رزولیشن 3 و 4 مگاپیکسل برای دوربین مداربسته مناسب است.
بانک، ایستگاه اتوبوس و قطار: برای مکانهایی که نیاز به ثبت جزئیات بیشتری وجود دارد دوربین با رزولیشن 5مگاپیکسل انتخاب مناسبتری است.
پروژههای بزرگ مانند فرودگاه: دوربین با رزولیشن 8مگاپیکسل گزینه مناسب برای پروژههای بزرگ و مکانهای پر تردد و حساسیت بالای نظارت محسوب میشود.
مراکز و ساختمانهای مهم: برای اماکنی که حساسیت اهداف نظارتی بالا بوده و به جزئیات بسیار زیادی نیاز است مانند سازمانهای دولتی و وزارتخانهها، دوربین 12 مگاپیکسل و بالاتر پیشنهاد میشود.
برای آنکه بدانید دوربین مداربسته چند مگاپیکسل است روشهای مختلفی وجود دارد. 8 روش برای اینکه بفهمیم دوربین مداربسته چند مگاپیکسل است:
منوی دستگاه ضبط: در دوربینهای مداربسته به ویژه آنها که نونیم هستند منوی دستگاه یک راه سریع برای دیدن مگاپیکسل دوربین است. کافیست به منو دیتگاه و بخش ضبط بروید. ملاحظه کنید حداکثر وضوحی که به دوربین مداربسته شما اختصاص میدهد چند است.
پارت نامبر: پارت نامبر یا نام محصول ترکیبی از اعداد و حروف است که برخی از مشخصههای دوربین را بیان میکند. از آنجایی که از هر برندی به برند دیگر قانون نامگذاری متفاوت است بنابراین بهتر است در ابتدا به روش نامگذاری آن برند آشنا باشید تا دچار اشتباه نشوید. وضوح و مگاپیکسل دوربین نیز در پارت نامبر آن وجود دارد.
برچسب محصول: اگر به خود دوربین دسترسی دارید برچسب آن را بررسی کنید. رزولیشن دوربین را روی برچسب دوربین ملاحظه خواهید کرد.
کارتن و بسته بندی محصول: روی کارتن دوربین مداربسته نیز برخی از مشخصهها از جمله رزولیشن به صورت عدد در کنار MP درج شده است.
دیتاشیت: در برگه مشخصات فنی محصول یا همان دیتاشیت Resolution دوربین به صورت ابعاد تصویر ارائه شده مشخص میشود. به عنوان مثال برای دوربین 2مگاپیکسل خواهیم داشت: Resolution1920 × 1080
اینترنت و منابع آنلاین: شما میتوانید پارت نامبر دوربین را در گوگل سرچ کنید و یا در سایت سازنده محصول خود را بیابید. وضوح دوربین در توضیحات محصول درج شده است.
بررسی تصاویر: نمونه تصاویر دوربین را با کمک نرم افزارهای تصویر ارزیابی کنید و حدود تعداد پیکسلها را بدست آورید.
نمایندگی و فروشنده: حتی میتوانید با در میان گذاشتن پارت نامبر محصول با فروشنده یا نمایندگی میزان مگاپیکسل دوربین را بدست آورید. تعمیرکاران متخصص نیز میتوانند شما را کمک کنند.
رزولیشن در دوربین مداربسته
وضوح تصویر یا رزولیشن نشان می دهد که دوربین چند نقطه تصویر «پیکسل» می تواند ضبط کند. مقدار رزولیشن دوربین مداربسته در دیتا شیت به صورت عرض x ارتفاع نشان داده شده است. ما به مگاپیکسل برای تلفنهای همراه و دوربینهای دیجیتال عادت کردهایم. در مورد دوربینهای مداربسته کمی موضوع موجب سردرگمی شده است. به طور کلی برای هر دوربین، وضوح موثر باید بر حسب پیکسل مشخص شود. هرچه بالاتر باشد، تصویر بهتر است. دقت داشته باشید که این همه ماجرا نیست.
در حال حاضر دو سیستم تلویزیونی بزرگ در سرتاسر جهان وجود دارد، یعنی PAL و NTSC، این دو سیستم تفاوت کمی در وضوح دارند. ما همیشه رزولیشنهای مختلفی مانند: CIF، D1، 960 H، 720 P، 960، 1080 را می شنویم.
CIF: که در سیستمهای دوربین مدار بسته اولیه استفاده میشد، وضوح در دوسیستم PAL و NTSC برابر است: PAL 352 * 288 و NTSC 352 * 240
D1: سیستم PAL 720 * 576 = 41، 4720 است؛ این وضوح برای سیستم NTSC برابر است با NTSC 720 * 480.
960 H: این رزولیشن WD1 نیز نامیده میشود، یک سیستم آنالوگ با وضوح بالا است، برای سیستم پال PAL 960 * 576 = 552، 960 و برای سیستم NTSC برابر 960 * 480 است.
720P: این رزولیشن در PAL و NTSC، هیچ تفاوتی ندارند. در اینجا 720 P به معنای 1280 * 720 = 92، 1600، 1000000 پیکسل در تصویر است. بنابراین آن را p720 مینامند. وضوح 1.0 مگاپیکسل در دوربین مداربسته همان 720p است.
960 P: این وضوح 1024 P را نیز توصیف میکند که از 720 P توسعه یافته است. وضوح تصویر: 1280 * 960 = 122، 8800، که معمولاً آن را 1.3MP مینامند.
1080P: دوربین با این وضوح، کیفیت تصویر بسیار خوبی را دریافت میکند که می توان آن را 1920 * 1080 = 207، 3600، 2000000 پیکسل حساب کرد؛ معمولاً آن را 2.0 مگاپیکسل مینامند.
وضوح فعلی دوربین های مداربسته
رزولیشن دوربینهای مداربسته در سال 2023 عبارتند از:
720p (HD) – 1280 x 720 (1مگاپیکسل)
1080p (Full HD) – 1920 x 1080 (2مگاپیکسل)
2K – 2048 x 1080 پیکسل
3MP– 2048 x 1536 (3مگاپیکسل)
5MP– 2560 x 1920 (5مگاپیکسل)
6MP– 3032 x 2008 (6مگاپیکسل)
8MP – 4K- 3264x 2448 (8مگاپیکسل)
4k / UHD (Ultra HD) – 3840 x 2160 پیکسل
4k (مقدار فنی) – 4096 x 2160 پیکسل
برای پیشگیری از نوسان برق دوربین مدار بسته نیازی به انجام کارهای پیچیده نیست با چند راهکار ساده می توانیم از نوسان برق جلوگیری کنیم. نوسان برق دوربین مداربسته از رایج ترین علت هایی است که موجب آسیب به دوربین می شود. به طور کلی تمام تجهیزات الکترونیکی برای فعال شدن و کار کردن نیاز به انرژی برق دارند. هر تجهیزی براساس ویژگی که دارد از ولتاژ و جریان برق مشخصی پشتیبانی و تغذیه می کند. حال به هر دلیل ولتاژ برق کم یا زیادتر از استاندارد آن وسیله و دستگاه شود منجربه سوختن و آسیب دستگاه می شود. دوربین مداربسته از تجهیزات مهم و امنیتی است که در حفظ و نگهداری آن باید کوشا بود. در این مقاله می خواهیم بدانیم چگونه مانع نوسان برق در دوربین مداربسته شویم و آن را محافظت کنیم. از دلایل سوختن دوربین مداربسته، نوسان برق دوربین مدار بسته اولین و متداول ترین علت هاست.
برق دوربین مداربسته چیست
وقتی صحبت از برق دوربین مداربسته به میان می آید، گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارد، از گزینه های ولتاژ پایین 12 ولت DC و 24 ولت AC تا راه حل های تک خطی مانند Power over Ethernet (PoE) و Power over Coax (PoC.. . صرف نظر از نوع توان یا روش مورد استفاده، دو نکته اصلی برای عملکرد طولانی مدت و بدون مشکل دوربین مداربسته وجود دارد: ولتاژ و آمپر.
ولتاژ فشاری است که توسط منبع برق مدار الکتریکی برای حرکت الکترونهای باردار (جریان) از طریق یک حلقه رسانا اعمال میشود و به آنها اجازه میدهد کارهایی مانند تامین انرژی دوربین را انجام دهند. ولتاژ بر حسب ولت (V) بیان می شود. می تواند جریان متناوب (AC) یا جریان مستقیم (DC) باشد.
آمپر قدرت جریان الکتریکی است که از نقطه ای در مدار در یک دوره زمانی معین عبور می کند. نمادهای مورد استفاده برای آمپر:
A = آمپر، برای مقدار زیادی جریان (1000).
mA = میلی آمپر، یک هزارم آمپر (0.001).
در ادامه نکات ولتاژ و آمپراژ را ارائه می دهیم که نصابان دوربین های ولتاژ پایین می توانند برای جلوگیری از اشتباهات رایج نصب هنگام اتصال برق به دوربین مدار بسته از آنها استفاده کنند. به این ترتیب از بروز نوسان برق در دوربین مداربسته نیز جلوگیری می کنند.
محافظ های دوربین مداربسته یکی از رایجترین راه حل برای این مشکل است. با توجه به ساختار و مدلی که دارند در بخش های مختلف می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. به عنوان محافظ کابل کواکسیال که برای جلوگیری از آسیب نوسان برق در اتصالات با بستر کواکسیال و فیش BNC استفاده می شود. این نوع از محافظ به صورت قطعه ایست که قبل از اتصال کابل به دستگاه قرار می گیرد و از طریق سیم اتصال به زمین برق اضافی را به زمین انتقال می دهد.
محافظ های استابلایزر نوع دیگری از محافظ های برق است که با تشخیص هر گونه افت جریان و تغییر ولتاژ یا همان نوسان برق مانع از آسیب دستگاه متصل می شود. استابلایزر در زمان تغییر ولتاژ اقدام به رفع آن نموده و جریان برق ثابتی را به دستگاه و دوربین های مداربسته می دهد.
محافظ های برق UPS نیز نوع دیگری از محافظ های برق برای تجهیزات الکترونیکی و دوربین مداربسته هستند. وجود باتری درون این محافظ موجب می شود در صورت قطع برق نیز شما از نعمت برق بهره مند باشید و تجهیزات شما خاموش نشوند. در زمان نوسان و تغییر ولتاژ نیز جریان با ولتاژ ثابت را به دستگاه ها و تجهیزات متصل منتقل می کند.
قبل از نصب دوربین مداربسته ولتاژ را بررسی کنید زیرا بررسی نوع ولتاژ دوربین بسیار مهم است. وجود نوع ولتاژ نادرست در دوربین می تواند آسیب جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد و گارانتی را باطل کند. به عنوان مثال، یک اشتباه رایج، اتصال منبع تغذیه AC 24 ولت به یک دوربین DC 12 Volt است. متأسفانه، در صورت اتصال ولتاژ اشتباه، دوربین می تواند در عرض چند ثانیه بسوزد. استفاده از دوربین دو ولتاژ یک راه ساده برای جلوگیری از سوختن دوربین است. شما میتوانید با خیال راحت یک دوربین دو ولتاژ را با 12 ولت DC یا AC 24 ولت بدون تردید تغذیه کنید.
افت ولتاژ را محاسبه کنید. هنگامی که سیم طولانی برای تغذیه دوربین به کار می رود، معمولاً با مشکلی مواجه می شوید که در آن ولتاژ تحویلی به دوربین با ولتاژ اندازه گیری شده در محل منبع تغذیه مطابقت ندارد. این به دلیل افت ولتاژ است. افت ولتاژ کاهش پتانسیل الکتریکی در طول مسیر جریان در مدار الکتریکی است.
هرچه طول سیم طولانی تر باشد، افت ولتاژ بیشتر می شود.
هرچه سیم نازکتر باشد (گیج بالاتر)، افت ولتاژ بیشتر است.
هرچه جریان جریان دوربین بیشتر باشد، افت ولتاژ بیشتر می شود.
هرچه ولتاژ منبع کمتر باشد، افت ولتاژ بیشتر است.
در نتیجه، استفاده از محاسبه افت ولتاژ برای محاسبه ولتاژ دوربین قبل از اجرای سیم به دوربین بسیار مهم است. اگر تخمینهای شما ولتاژ پایین را نشان میدهد، ممکن است لازم باشد کابل برق را کوتاه کنید، منبع تغذیه را به دوربین نزدیکتر کنید، یا از یک سیم گیج بزرگتر استفاده کنید. gauge wire به استانداردی برای خصوصیات یک سیم رسانا مرتبط می شود.
همچنین ایده خوبی است که پس از نصب از یک ولت متر برای بررسی دوباره ولتاژ واقعی دوربین استفاده کنید. یک قانون کلی رایج این است که افت ولتاژ بیش از 10٪ ولتاژ اصلی قابل قبول نیست. برای مثال، 10.8 ولت معمولا برای تغذیه یک دوربین 12 ولت کافی است.
برای حداکثر مصرف انرژی برنامه ریزی کنید. اگر دوربین مدار بسته شما دارای LED مادون قرمز، بخاری داخلی یا لنز موتوری است، مستعد مصرف انرژی بیشتر است. در صورتی که این قابلیت ها در دوربین فعال شوند دوربین مداربسته انرژی بیشتری مصرف میکند. اطمینان حاصل کنید که منبع تغذیه شما دارای آمپری بیش از اندازه کافی برای تحمل حداکثر توان مصرفی دوربین است.
برای مثال دوربین دید در شبی را در نظر بگیرید که دارای 6 LED مادون قرمز با شدت بالا و یک لنز فوکوس خودکار موتوری واقعی 7 ~ 22 میلی متری (ƒ1.6) در روز/شب است. در صورتی که این دوربین در شب شروع به کار می کند که LED های آن روشن می شوند. بنابراین دوربین به برق بیشتری نیاز خواهد داشت. تصاویر زیر تفاوت عملکرد دوربین در روز و شب را نشان می دهند.
همانطور که در تصویر نشان داده شده است، هنگامی که از منبع تغذیه 500 میلی آمپر تغذیه می شود، دوربین در طول روز کاملاً کار خواهد کرد. این به این دلیل است که در طول روز فقط از 350 میلی آمپر استفاده می کند.
هنگامی که LED های IR در شب روشن می شوند، دوربین خاموش می شود. منبع تغذیه 500 میلی آمپر جریان کافی برای پوشش حداکثر توان مصرفی دوربین را ندارد. به همین دلیل دوربین مداربسته خاموش می شود.
برای اصلاح این مشکل، نصاب باید از منبع تغذیه 1.5 آمپر یا بالاتر استفاده کند تا حداکثر توان مصرفی دوربین را محاسبه کند.
هنگام روشن کردن دوربین ها، توصیه می شود از 80 درصد حداکثر ظرفیت منبع تغذیه برای جلوگیری از مشکلات اضافه بار استفاده کنید. فرض کنید 16 دوربین داریم که هر کدام 250 میلی آمپر دارند:
16 دوربین x 0.25 میلی آمپر = 4 آمپر
هنگام در نظر گرفتن قانون 80٪: 4 آمپر / 0.80 = 5 آمپر
برای رعایت قانون 80 درصد، منبع تغذیه ما باید حداکثر خروجی برق کل حداقل 5 آمپر داشته باشد تا از اضافه بار احتمالی جلوگیری شود. با رعایت قانون 80 درصد، میتوانید از طول عمر منبع تغذیه اطمینان حاصل کنید و هرگونه تقاضای ناگهانی برای برق بیشتر، مانند زمانی که سیستم برای اولین بار روشن میشود، را در نظر بگیرید. به این ترتیب سیستم با افت و نوسان برق در دوربین مداربسته مواجه نخواهد شد.
یکی از عامل هایی که در دوربین های مداربسته نوسان برق ایجاد میکند، صاعقه است. در فصول بارانی، رعد و برق و صاعقه بسیار رخ می دهد. جالب است بدانید در این فصول خرابی و سوختن دوربین های مداربسته نیز بیشتر است. اگر رعد و برق روی دوربین مداربسته بیفتد، دوربین ممکن است به نحوی آسیب ببیند که غیر قابل تعمیر باشد. اگر چنین آسیبی به دوربین مداربسته وارد شود، از بسیاری جهات به معنای ضرر است. اول از دست دادن دوربین و دوم اینکه دوربین آسیب دیده می تواند فرصت خوبی را برای سارقان فراهم کند. دوربینهای بولت بیشتر مستعد آسیبهای این چنینی هستند، زیرا معمولاً در فضای باز نصب میشوند.
رعد و برق منابع نقطه ای را جذب می کند. دوربین مدار بسته می تواند رعد و برق را جذب کند زیرا بیشتر شبیه یک جسم نقطه ای است. همچنین یک وسیله الکترونیکی است که فرصت مضاعفی را برای برخورد صاعقه بر روی دوربین مداربسته فراهم می کند. استفاده از میله برق گیر در سقف ساختمان می تواند راه حلی ممکن برای این مشکل باشد. راه حل دیگر برای جلوگیری از آسیب صاعقه، استفاده از سیم های عایق خوب و سیستم ارتینگ خوب است. پوشش پلاستیکی روی دوربین مداربسته نیز می تواند کمک بزرگی باشد.
رنگ سیم های دوربین مدار بسته به شرح زیر است:
رنگبندی سیم های کابل شبکه در دوربین های IP به شرح زیر است:
کابل شبکه از 8 رشته سیم با رنگ های مشخص تشکیل شده که این رنگ سیم های دوربین مدار بسته به صورت جفت به هم تابیدهاند. این رنگ بندی طبق استاندارد TIA/EIA 568A و TIA/EIA 568B تنظیم میشود!
استاندارد TIA/EIA 568B در رنگ سیم های دوربین مدار بسته (رایجترین استاندارد):
در تصویر زیر سوکت کابل شبکه دوربین مداربسته را مشاهده ی کنید که شامل سیم های کوچکتر با رنگ های که پیش تر ذکر شد می باشد.
رنگ سیم های دوربین مدار بسته آنالوگ به شرح زیر است:
رنگبندی سیمها:
در کابل های برق DC، توجه به قطبیت (پولاریته) بسیار مهم است:
دو نوع دوربین مداربسته داریم
در نوع اول برق با یک کابل جداگانه منتقل می شود و در نوع دوم معمولا برق با تکنولوژی POE و از طریق همان کابل شبکه منتقل می شود.
توجه فرمایید:
علاوه بر آموزش بالا، شما می توانید آموزش های دیگر در رابطه با دوربین مداربسته را در مقالات دیگر سایت ما را مطالعه بفرمایید، از آموزش های بسیار کار آمد در انتخاب دوربین مداربسته مناسب می توان به مقاله بهترین دوربین دید در شب و نقطه ضعف دوربین مدار بسته اشاره کرد.
این مقاله به تفصیل در مورد رنگ بندی سیم های مختلف در سیستم های دوربین مدار بسته توضیح میدهد. این رنگ ها برای تمایز قطب ها و نوع سیگنال ها در سیم ها استفاده میشوند. برای سیم های DC، رنگ قرمز برای سیم مثبت، سیاه یا آبی برای سیم منفی و زرد یا سفید برای سیگنال ویدئویی به کار میرود. این تقسیم بندی ها باعث میشود که کاربران و نصابها به راحتی بتوانند سیم ها را شناسایی کنند و از مشکلات احتمالی جلوگیری کنند.
این مقاله همچنین به استانداردهای مختلفی که برای کابلهای دوربینهای مدار بسته وجود دارد، می پردازد. یکی از مهم ترین استاندارد ها TIA/EIA 568A و 568B است که در نصب کابلهای شبکه و دوربین های IP مورد استفاده قرار میگیرد. این استاندارد ها کمک میکنند که سیستم های شبکه و دوربین به درستی ارتباط برقرار و عملکرد بهینه ای داشته باشند.
علاوه بر این، مقاله بر اهمیت رعایت قطبیت سیمها تأکید دارد. در صورت اشتباه در اتصال قطبها، امکان آسیب دیدن تجهیزات و حتی خرابی کامل سیستم دوربین های مدار بسته وجود دارد. این مسئله به ویژه در سیستمهای DC که از سیم های مثبت و منفی برای تأمین انرژی استفاده میکنند، بسیار حیاتی است. بنابراین، نصب درست سیمها و رعایت قطبیت صحیح در سیستمهای دوربین مدار بسته از جمله نکات کلیدی برای بهره برداری صحیح از این سیستم ها است.
در بخش ادامه مقاله، تفاوت بین دوربینهای آنالوگ و دوربینهای IP بررسی میشود. دوربینهای آنالوگ معمولاً برای انتقال سیگنال ویدئویی از سیمهای کواکسیال استفاده میکنند، در حالی که دوربینهای IP برای انتقال داده ها از کابلهای شبکه (Cat5 یا Cat6) بهره میبرند. این تفاوتها تأثیر زیادی بر نوع سیمکشی و طراحی سیستم دارند.
در نهایت، مقاله به این نکته اشاره میکند که داشتن آگاهی کامل از نوع کابلها و رنگ بندیهای آنها، نقش مهمی در نصب صحیح و نگهداری بهینه سیستمهای دوربین مدار بسته ایفا میکند. استفاده از کابلهای مناسب و رعایت استانداردهای رنگی، باعث میشود که نصب سیستمها سریعتر و بدون اشتباه انجام شود و در بلندمدت نیز سیستم پایدارتر و قابل اعتمادتر باشد.
تلفن کننده دزدگیر فایروال F9 و F10
تلفن کننده دزدگیر فایروال قابلیت پشتیبانی از 22 شماره تلفن را داراست،و به تفکیک زیر عمل میکنند
شماره های حافظه 1 تا 10 فقط برای ارسال پیامک هستند
شماره های حافظه 11 تا 20 برای تماس صوتی هستند
شماره های حافظه 21 و 22 برای زون مخفی هستند.
زون مخفی چیست: در صورتی که زون مخفی تحریک شود دستگاه بدون زدن آژیر با تلفن های حافظه 21 و 22 تماس میگیرد
این زون برای مواقع خطر و سرقت های زورگیری در نظر گرفته شده است.
در این ویدئو سعی شده است به صورت خیلی ساده و تصویر نحوه وارد کردن تلفن به دزدگیر سیمکارتی فایروال آموزش داده شود.
نحوه اتصال سیم به زون منفی دستگاه
برای اتصال چشم به دزدگیر فایروال میتوان از 4 سیم و یا 3 سیم استفاده کرد ،در این ویدئو آموزشی سعی شده است که نحوه اتصال چشم سیمی H6 فایروال با 3 سیم آموزش داده شود.
با توجه به اینکه زون های 1 تا 6 دستگاه زون منفی هستند ،پس می بایست با استفاده از تحریک منفی این زون ها متصل شوند.
تفاوتی از نظر عملکرد برای زون های + و منفی وجود ندارد و فقط طراح از این بابت زون ها را مثبت و منفی کرده است تا برخی سنسور ها که فقط خروجی + دارند و یا برخی فقط خروجی – دارند قابل نصب بر روی دستگاه باشد.
در صورتی که نیاز به نصب دو چشمی بر روی یک زون بودن چه باید کرد؟
گاهی به دلیل محدودیت سیمکشی و یا زیاد بودن تعداد چشمی ها،نیاز به نصب دو چشمی یا بیشتر بر روی یک زون است،برای این کار طبق نقشه زیر میتوانید عمل کنید
نکاتی مهم در نصب مطلوب باید رعایت شود
به یاد داشته باشید که همواره از سیم با کیفیت و مرغوب استفاده نمایید ،در فواصل دور بالای 40 متر حتما سیم برق ضخیم باشد و در صورت استفاده از سیم 0.6 حتما از سیم چهار زوج استفاده کرده و سیم ها را دوبل کنید.
دقت داشته باشید که دزدگیر سیم کارتی فایروال F9 و دزدگیر سیمکارتی F10 دارای 8 زون می باشند که زون های 1تا 6 تحریک منفی هستند و زون های 7 و 8 تحریک مثبت ،هرچند طراحان مدار ما سعی در تولید بهترین دستگاه و محافظت از مدار در خطاهای کاربری داشتند ولی لطفا دقت لازم را نمایید تا تمامی سیم ها طبق نقشه متصل شوند.
در این آموزش نحوه اتصال سری چشم دزدگیر اماکن و نحوه اتصال مستقیم نیز آموزش داده شده است.
در برخی از پروژه های حفاظتی نیاز میشوند که محل نصب را به دو بخش مستقل تقسیم کرد ،در اینصورت باید ریموت هایی برای بخش یک (زون 1 و زون 2) و ریموت هایی بخش دو (زون 3 و زون 4) ست کنید
در این ویدئو سعی شده که نحوه ست کردن ریموت برای زون های مختلف دستگاه را آموزش دهیم.
با بخش بندی دزدگیر یا به اصطلاح پارتیشن بندی دزدگیر میتوانید حفاظت موضعی دقیق تری را از اماکن مورد نظر خودتان داشته باشید.
در این فیلم شما نحوه ست کردن دتکتور دود بیسیم فایروال را به دزدگیر اماکن فایروال می آموزید :
گاهی در نصب دزدگیر های اماکن نیاز میشود نوع عملکرد زون تغییر کند در این ویدئو خواهید آموخت که چطور زون های دستکاه را تغییر حالت دهید.
زون نرمال : این نوع زون به محض تحریک چشمی در زمان فعال بودن دزدگیر آژیر خواهد زد.
زون تاخیری: این نوع زون زمانی که دزدگیر فعال باشد و آن زون تحریک شود پس از سپری شدن مدت زمان خاصی اعلام آژیر خواهد کرد.
زون دینگ دانگ: این نوع زون در زمان غیر فعال بودن دزدگیر با عبور شیئی از جلوی چشمی صدای شبیه دینگ دانگ از دستگاه مرکزی تولید خواهد شد.در زمان فعال بودن دزدگیر در صورت تحریک آژیر خواهد زد.
زون مخفی: زون مخی در صورت تحریک بدون آژیر زدن با تلفن های حافظه مخفی تماس خواهد گرفت
فیلم آموزشی نحوه ریست کردن دزدگیر اماکن فایروال F7
گاهی پس ازکارکرد طولانی مدت و یا مشکلات ناشی از تنظیمات اشتباه ،نیاز به ریست کردن دستگاه دزدگیر به وجود می آید با ریست کردن تنظیمات به حالت تنظیمات کارخانه بر میگردد.
در این ویدئو شما خواهید آموخت که چطور دستگاه فایروال را ریست نمایید
با ریست کردن به روش آموزش داده شده تمامی سنسور ها از جمله دتکتور ، چشمی بیسیم و ریموت های دزدگیر پاک خواهند شد.
نکته : به یاد داشته باشید با ریست کردن به این روشن شماره تلفن های مربوط به قسمت تلفن کننده پاک نخواهند شد.
راهنمای ست کردن چشم بیسیم به دزدگیر
طریقه افزودن چشمی بیسیم دزدگیر اماکن به دستگاه مرکزی F7 و F6
جهت ست کردن چشمی بیسیم ابتدا باید جامپر های داخل چشمی را به طور صحیح طبق دستور زیر ست نماییم.
افزودن چشمی ،مگنت بیسیم به زون یک:
جهت کد دهی مگنت روی زون 1 جاپر شماره D1 را روی LN قرار داده و جامپر های A0 تا A7 را به صورت دلخواه بچینید و باطری را در جای خود قرار داده و فیوز AUX را خارج نموده و شاسی LRN را نگه دارید،سپس مگنت یا چشمی را تحریک نمایید.دزدگیر یک بیپ ممتند میزند در این حالت مگنت کد گرفته و میتوانید آن را نصب نمایید.جهت اضافه نمودن مگنت فقط لازم است جامپر چشمی یا مگنت را مطابق مگنت ست شده قبلی تنظیم نمایید.
اضافه کردن چشمی یا مگنت بیسیم به زون 2:
جهت کد دهی مگنت یا چشمی روی زون 2 جامپر شماره D0 تا D3 را خالی کرده و جامپر های A0 تا A7 را به صورت دلخواه بچینید و باطری را در جای خود قرار داده و فیوز AUX را خارج نموده و شاسی LRN را نگه دارید،سپس مگنت یا چشمی را تحریک نمایید.دزدگیر یک بیپ ممتند میزند در این حالت مگنت کد گرفته و میتوانید آن را نصب نمایید.جهت اضافه نمودن مگنت فقط لازم است جامپر چشمی یا مگنت را مطابق مگنت ست شده قبلی تنظیم نمایید.
اضافه کردن چشمی بیسیم دزدگیر یا مگنت بیسیم یا دتکتور دود به زون 4:
جهت کد دهی مگنت روی زون 4 جامپر شماره D0 را روی HN و D3 را روی LN و جامپر های A0 تا A7 را به صورت دلخواه بچینید و باطری را در جای خود قرار داده و فیوز AUX را خارج نموده و شاسی LRN را نگه دارید،سپس مگنت یا چشمی یا دتکتور دود را تحریک نمایید.دزدگیر یک بیپ ممتند میزند در این حالت مگنت کد گرفته و میتوانید آن را نصب نمایید.جهت اضافه نمودن مگنت فقط لازم است جامپر چشمی یا مگنت را مطابق مگنت ست شده قبلی تنظیم نمایید.
توجه:در صورتی که دتکتور دود بیسیم بر روی زون 4 ست کرده اید حتما تنظیمات زون 4 را روی سیستم 24 ساعته قرار دهید تا در زمان قعال نبودن دزدگیر هم سیستم اعلام حریق فعال باشد.
راهنمای سیم بندی سری با سه سیم به دزدگیر F9 و F10 فایروال
در دزدگیر اماکن فایروال F9 و دزدگیر فایروال F10 برای صرفه جویی در مصرف سیم سیستم طوری طراحی شده است که میتوان علاوه بر سیستم 4 سیم ،چشمی ها را با سه سیم نیز متصل نمود ،از آنجایی که اکثر نصابان محترم دزدگیر اماکن با سیستم چهار سیم آشنا هستند و گاهی نصب سیستم سه سیم کمی گنگ می باشد ،راهنمای تصویری زیر را تهیه و در اختیار کاربران محترم قرار میدهیم.
ریپیتر چیست ؟
همانطور که از نامش پیداست یک تکرار کننده سیگنال بیسیم می باشد که ریپیتر ها در فرکانس های مختلفی تولید و عرضه میشوند
ریپیتر فایروال با فرکانس 315 منطبق با تجهیزات برند فایروال تولید و عرضه شده است
چه زمانی از ریپیتر استفاده میشود؟
در مواقعی که برد ریموت یا برد چشم بیسیم و یا حتی دتکتور دود به دستگاه مرکزی نرسد و نیاز به تقویت سیگنال چشم بیسیم باشد میتوانید از ریپیتر بهره ببرید.
یک ریپیتر میتواند به تنهایی تمامی تجهیزات 315 مگاهرتز اطراف خود را تقویت نماید.
در این ویدئو شما خواهید آموخت که چطور ریموت و چشم بیسیم را به ریپیتر اماکن فایروال ست کنید
ریپیتر قابلیت افزایش برد ریموت و کلیه تجهیزات بیسیم 315 مگاهرتز را دارد
راهنمای سیم بندی سری چشمی دزدگیر اماکن
در تصویر زیر نمونه سیم بندی سری چشمی های بر روی زون 1 و سیم بندی مستقل چشمی سوم بر روی زون 3 نمایش داده شده است،برای سری کردن چشمی های بیستر بر روی یک زون به همانند سیم بندی زیر چشمی های بیشتر رااضافه می نماییم.بهتر است چشمی ها بر روی زون ها تقسیم شوند.
.سیم بندی سری چیست؟
سیم بندی سری به پشت سر هم بستن چشمی های دزدگیر گفته میشود،زمانی از حالت سری استفاده میشود که زون های دستگاه محدود بوده و چشمی ها از تعداد زون ها بیشتر باشد در این شرایط تنها راه بستن چشمی ها به صورت سری است.
یکی از ایرداات سری کردن چشمی دزدگیر این است که به طور مثل فرض کنید 10 چشمی را در یک زون سری کرده اید،حال اگر یکی از چشمی ها خراب شود،پیدا کردن چشمی خراب یا خطا زننده در بین 10 چشمی سری شده بسیار مشکل خواهد بود.
چرا برد ریموت دزدگیر اماکن کم است؟
گاهی در زمان نصب دزدگیر نصاب ها متوجه می شوند که برد ریموت بسیار کم است که موارد زیر را برای رفع مشکل میزان برد ریموت مطرح مینماییم
اول از همه قبل از نصب دزدگیر حتما دستگاه دزدگیر را از محل نصب شده تا محلی که معمولا دزدگیر را فعال کرده و محل را ترک میکنید نسبت به برد مفید ریموت بررسی نمایید
در صورتی که سیستم نصب شده است و جابجایی دستگاه دردسر های فراوانی خواهد داشت،بهتر است یک سیم مفتولی را به طول 1.5 متر به نوک آنتن گیرنده ریموت دستگاه متصل کرده و برد دستگاه را بررسی نمایید.
علت عدم ارسال پیامک دزدگیر ” در دنیای امروزه به دلیل افزایش آمار سرقت، اکثریت افراد از سیستم های حفاظتی برای بالا بردن امنیت محل زندگی و کار استفاده می کنند. که اغلب سیستم های هشدار دهنده برای ورود غیر مجاز افراد به محیط پیرامون، با اطلاع رسانی از طریق SMS و زنگ هشدار، صاحبان دستگاه را از خطر پیش آمده آگاه می سازد.
در کل می توان اشاره کرد سیستم های دزدگیر پیشرفته با دارا بودن قابلیت، ارسال پیامک و تماس های تلفنی توانسته به راحتی کاربران را از خطرات به وجود آمده آگاه سازد. اما برخی از مواقع پیش می آید که دزدگیر نمی تواند sms برای شماره های ذخیره شده ارسال کند. تا آخر این مطلب با ما همراه باشید تا شما را با دلایل عدم ارسال پیامک دزدگیر منزل و گوشی موبایل آشنا کنیم.
برخی از مواقع پیش میاید مشکل عدم ارسال پیامک از سوی دزدگیر اماکن نبوده و از سوی مشکلات فنی خود گوشی موبایل بوده، که از سوی سیستم امنیتی پیغام را دریافت نمی کند. بیشتر اوقات روشن و خاموش کردن گوشی موبایل می تواند باعث رفع مشکل در دریافت SMS شود. بنابراین سعی کنید برای اولین قدم دستگاه خود را خاموش، سپس دوباره روشن نمایید، این موضوع باعث شده که SMS را از سوی دستگاه دزدگیر دریافت کند، و شما از خطرات به وجود آمده آگاه می شوید.
برخی از مواقع پیش میاید، با به وجود آمدن نقص، در برنامه های مدیریت تلفن همراه افراد با عدم دریافت اس ام اس از سوی دزدگیر یا افراد دیگر روبه رو شوید. بهتر است برای رفع مشکلات پیامک، به قسمت برنامه تلفن بروید، و برنامه مدیریت را پیدا نمایید، سپس آن را پاک کرده و دوباره نصب کنید. شما می توانید با استفاده از این روش چند درصد از مشکل عدم دریافت اس ام اس از گوشی موبایل را حل نمایید.
گوشی های مدرن امروزی، معمولا حافظه ذخیره سازی بسیاری دارند،که اگر این فضا اشغال شود؛ می تواند دلیل خوبی برای عدم دریافت پیامک ضروریتان شود. و تا زمانی که به فکر خالی کردن فضای گوشی موبایل خود نباشید، بسیاری از پیام های ضروری از سوی دزدگیر و دیگر افراد برای شما ارسال نمی شود.
اگر که هیچ کدام از موارد ذکر شده شامل حال شما نبود و هنوز موفق نشده اید مشکل دریافت SMS را از سوی افراد و سیستم امنیتی حل نمایید، بهتر است برنامه اس ام اس موبایل را به روزرسانی کنید، تا مشکل شما حل شود.
یکی از راهکارهای دیگر برای رفع مشکل برای عدم دریافت اس ام اس، حذف شماره مخاطب است. بهتر است شماره مخاطب خود را حذف نمایید و دوباره در حافظه دستگاه ذخیره نمایید.
برخی از مواقع ممکن است با راه اندازی مجدد تلفن همراه، مشکلات نرم افزاری را برطرف نمایید، تا بعد پیامک ها از سوی دزدگیر منزل و افراد دیگر را دریافت نمایید. برای این کار باید دکمه پاور گوش موبایل را فشار دهید و گزینه راه اندازی مجدد را انتخاب نمایید.
یکی از راه حل هایی که بتوانید پیامک ها را از سوی افراد و سیستم امنیتی، دریافت نمایید این بوده، که تمامی پیامک های اضافی و قدیمی که از قبل با مخاطبین داشته اید یا دیگر SMS تبلیغاتی اضافی را پاک نمایید.
از هدف اصلی طراحی ارسال پیامک و هشدار در دزدگیر، اطلاع رسانی سریع به افراد در زمان وقوع حادثه بوده. ارسال پیامک این قابلیت را در اختیار کاربران قرار می دهد که اقدامات سریع مانند: هوشیار کردن کردن کاربران، صورت می گیرد.
سخن آخر:
در کل می توان اشاره کرد دزدگیر اماکن فایروال یکی از پیشرفته و مطمئن ترین محصولات در زمینه امنیت و حافظت در اماکن بسیار متفاوت بوده. این سیستم حفاظتی با استفاده از تکنولوژی پیشرفته نوین، قادر به شناسایی و هشدار مواقع بسیار خطر ناک بوده. یکی از ویژگی های بسیار برجسته که می توان به آن اشاره کرد، قابیلت ارسال پیامک و تماس به صاحب دستگاه بوده. این قابلیت باعث می شود که کاربر همواره از وضعیت محل زندگی و کار خود با خبر شود و بتواند به سرعت اقدامات لازم را انجام دهد.
دزدگیر فایروال با داشتن سیستم های هوشمند و خودکار، عملکرد عالی و مطمئن تری نسبت به سایر دزدگیر های موجود بازار دارد و شما عزیزان می توانید با خیال بسیار راحت از سیستم حفاظتی در مغازه ها، دفاتر اداری، کارخانه جات، منازل، بانک ها، صرافی ها و … استفاده کرد.
“کنتاکتور چیست “در بیشتر تجهیزاتی الکتریکی و حفاظتی مورد استفاده قرار می گیرد. کنتاکتور با استفاده از یک رله منحصر به فرد لوازم های الکتریکی را فعال و غیر فعال می کند، و بر اساس کاربرد هایی که دارند ویژگی آنان به چند دسته طبقه بندی می شوند. و در مقابل سوئیچ ها دارای کاربرد بیشتری هستند. در این مطلب با ما همراه باشید تا شما را با انواع کنتاکتور ها آشنا کنیم و قطعات اصلی آن را مورد بررسی قرار دهیم، پس با ما همراه باشید.
کنتاکتور یک کلید قابل کنترل از راه دور بوده که به صورت الکتریکی کارایی دارد و در تابلوهای برق کاربرد بسیاری دارد و در کل می توان اشاره کرد که یکی از اصلی ترین قطعات تابلو برق به شمار می رود. در کل می توان اشاره کرد کنتاکتور یک کلید مغناطیسی بوده که دارای سه فاز و سه کنتاکت اصلی بوده که جهت برقراری ارتباط بین تجهیزات محافظتی برای کنترل از راه دور مورد استفاده قرار می گیرد.
در کل می توان اشاره کرد کنتاکتور شباهت بسیاری به رله دزدگیر اماکن دارد ولی از کنتاکتور معمولا در قطعاتی که دارای آمپر بسیار بالایی می باشند که مورد استفاده قرار می گیرند، برای مثال: اگر کاربر تصمیم داشته باشد با استفاده از سیستم حفاظتی سیستم های گرمایشی که دارای آمپر های بالا هستند را کنترل کند، می تواند با نصب کنتاکتور به دزدگیر و متصل شدن قطعه کنتاکتور به برق، سیستم حفاظتی قابلیت این را پیدا می کند که ابزار های برقی را کنترل که داری آمپر های بیشتر از رله دزدگیر می باشند را کنترل کند. در کل از کنتاکتور برای تجهیزاتی مانند: مدار های الکتریکی، گرمکن های برقی، بانک ها خازن دار و … مورد استفاده قرار می گیرد.
کنتاکتورهای برق بر خلاف رله های سیستم حفاظتی توان عبور بیشتر جریان برق را عهده دارد و برای ظرفیت بالاتری مورد استفاده قرار می گیرند. رله های ظرفیت عبور برق پایین تری دارند مانند کنترل سیستم های روشنایی خانه، اما با استفاده از کنتاکتور در کنار رله دزدگیر، سیستم حفاظتی می تواند تجهیزاتی که دارای آمپرهای بیشتر می باشند کنترل کنند.
آشنایی با انواع کنتاکتور
بر روی هر کنتاکتور یک یا دو کنتاکت برای فرمان باز و بسته وجود دارد که می توان از آنان مسیر های فرمان دهی به سیستم استفاده کرد. از کنتاکتور ها برای مقدار جریان های متفاوت در اندازه و ابعاد متفاوت ساخته شده اند. از پر کاربرد ترین آمپر کنتاکتور می توان به 9 تا 800 آمپر اشاره کرد که در ولتاژهای 380، 220، 110، 48 و 54 با ولت AC و DC ساخته شده اند و می تواند در صورت خرابی کنتاکتور بویین را تعویض کرد و ولتاژ های متفاوت استفاده کرد.
مزیت های استفاده از کنتاکتور به نسبت کلید در سیستم های حفاظتی
تمامی کنتاکتور عا داریا سه بخش اصلی، تیغه، بویین ( رله یا سیم پیچ ) و قاب عایق بوده که دارای یک سوری لوازم جانبی مانند کنتاکت های کمکی می باشند.
۱. بویین کنتاکتور:
بویین یا همان سیم پیچ ها، یک هسته مغناطیسی هستند که وظیفه باز و بسته کردن کنتاکت ها را با استفاده از نیروی مغناطیسی لازم برای اتصال تیغه ها را بر عهده دارد.
۲. محفظه های عایقی:
عایق بندی کنتاکت ها به وسیله موادهای عایق مانند باکالیت و نایلو انجام می شوند و از این عایق بندی ها به عنوان ایزوله همچنین قاب محافظ و نگهدارند جهت حفاظت کاربر در برابر برق گرفتگی و نیز ایجاد محفظه جهت حفاظت از غبار، آب، گرد و خاک و … بوده.
تیغه های کنتاکتور به دو نوع فرمان و قدرت تقسیم بندی می شوند که جریان بخش قدرت از آن ها عبور می کند و تیغه های که برای فرمان دهنی مورد استفاده قرار می گیرند و به دو صورت حالت عادی باز و در حالت عادی بسته بر روی بدنه کنتاکتور قرار دارند. این تیغه ها بعد از هر بار تحریک، به حالت عکس خود تغییر وضعیت می دهد.
کنتاکتور AC1: بار اهمی، با غیر اندیکتیویته ضعیف، گرمکن برقی با ضریب توان %۹۵.
کنتاکتور AC2: برای فعال کردن موتورهای آسنکرون روتور سیم پیچی بدون ترمز و جریان های مخالف جریان راه اندازی بستگی به مقاومت مدار روتور دارد.
کنتاکتور 3AC: برای راه اندازی موتورهای قفس سنجابی یا غیر فعال کردن موتور در زمان کار، یعنی در برابر جریان پیوسته های بسیار بالا مقاوم هستند.
کنتاکتور AC4: برای روشن و خاموش کردن متناوب موتور قفس سنجابی، توانایی قطع کردن جریان های بسیار در حین کار مانند جرثقیل مورد استفاده قرار می گیرد.
کنتاکتور AC5: برای به کار انداختن موتور آسنکرون روتور قفسه ای با به کار بردن ترمز جریان متفاوت یا تغییر جهت های گردش الکتروموتور مورد استفاده قرار می گیرند.
کنتاکتور DC1: بار های اهمی، بار غیر اندیکتیو یا گرمن برقی با ضریب %۹۵
کنتاکتور DV2: برای به کار انداختن موتور شنت، قطع کردن موتور دز رمان کار.
کنتاکتورDC3: برای راه اندازی موتور های شنت با تعداد دفعات وصل و قطع زیاد مدار ترمز.
کنتاکتور DC4: برای راه اندازی موتور سری، قطع موتور در زمان کار.
کنتاکتور DC5: برای راه اندازی موتورهای سری با تعداد دفعات وصل قطع برای تغییر جهت گردش ترمز و موتور
“ریموت هاپینگ کد” بالا بودن امنیت ریموت کنترل دزدگیر، از اهمیت بسیار بالایی برخودار می باشد. زیرا در دنیای امروزه از ریموت برای انجام دادن بسیاری از کارها مانند: بالا و پایین دادن کرکره برقی، کنترل سیستم دزدگیر، فعال و غیر فعال کردن سیستم حفاظتی و … بدون نیاز به نیروی انسانی استفاده می شود، و اگر سیستم ریموت هک شود، منجر به فاجعه بسیار بزرگ در محل زندگی و کسب و کار افراد می شود.
ریموت کنترل هایی که مربوط به اتومبیل، دزدگیر اماکن، کرکره برقی فروشگاه ها و … که مورد استفاده کاربر قرار می گیرد. از جمله مواردی اندکه اگر هکر سیستم آنان را هک کند، عمدتا فرد می تواند سیستم های حفاظتی و دیگر وسایل که باعث بالا رفتن امنیت می شود در اختیار خود در می آورد. یک از راه برای جلوگیری از هک شدن ریموت، استفاده از کد های هاپینگ کد بوده که با استفاده از رمز های تکرار نشدنی، اجازه هک شدن را به هکر نمی دهد.
در کل می توان گفت همانقدر که دزدگیر اماکن برای ایجاد امنیت محیط پیرامون بسیار مهم می باشد، خود سیستم های امنیتی باید از امنیت کافی برخودار باشند، به دلیل اینکه سارقین همیشه راهی برای هک کردن سیستم امنیتی پیدا می کنند. یکی از بخش های دزدگیر که از طرف هکر ها مورد حمله قرار می گیرد، ریموت سیستم حفاظتی بوده. یعنی اگر امنیت ریموت دزدگیر پایین باشد، سارق می تواند با هک سیستم دزدگیر به راحتی می تواند سیستم امنیتی را از کار بی اندازد و وارد محیط شخصی فرد شود و اموالشان را به سرقت ببرد.
شرکت های بزرگ برای جلوگیری از هک شدن سیستم امنیتی، ریموت هاپینگ کد طراحی و تولید کرده اند که از نظر امنیتی، در سطح بسیار بالایی قرار دارند. که با توجه به تغییرات الگوریتم به صورت دائم، از هک شدن ریموت دزدگیر منزل جلوگیری می کند.
ریموت هاپینگ کد که در زبان انگلیسی به آن رولینگ کد می گویند، یک ریموت بسیار مقاوم و پیشرفته در برابر هکر ها بوده. این مدل ریموت، به نوعی رمز گذاری شده است که اجازه هک و نفوذ سارق به محیط کار و زندگی نمی دهد.
این مدل سیستم در فناوری های کلیدی یا فاقد کلید، برای سیستم های امنیتی مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از سیستم پیشرفته هاپینگ کد با امکان ورود سارق به محیط شخصی افراد یا محل کار، غیر ممکن می باشد.
انواع ریموت های سیستم حفاظتی
ریموت هاپینگ کد
ریموت بلوتوثی
ریموت کد فیکس
ریموت کد لرن
ریموت هاپینگ کد به چه صورت کار می کند
ریموت هایی که از الگوریتم هاپینگ کد استفاده می کنند دارای یک تراشه به نام hcs301 هستند که دارای قابلیت کد گذاری متفاوت می باشد. ریموت هاپینگ کد از یک کلید 64 بیتی برخودار می باشد، که برای جلوگیری از هک شدن ریموت و جلوگیری از ورود سارق مورد استفاده قرار می گیرد.
از سوی دیگر بین گیرنده (دزدگیر) و (فرستنده) ریموت یک کلید به صورت توافقی وجود دارد تا کد ها را با یک دیگر یکسان کنند تا هر دو ابزار امنیتی به راحتی بتوانند امنیت محیط را بالا ببرند. کلید توافق شده در بین دزدگیر و ریموت، در واقع یک رشته به نام key که به صورت یکسان در ابزار گیرنده و فرستنده قرار می گیرد.
برای مثال: اگر کاربر بخواهد دستور باز شدن درب را با ریموت دزدگیر ارسال کند، فرمان به صورت مستقیم ارسال نمی شود و این دستور مانند یک عدد می ماند، که در ریموت هاپینگ کد قرار دارد و با فشار دادن دکمه توسط کاربر، به عدد دیگر تغییر می کند و به سمت پنل مرکزی ارسال و آن را پنل دزدگیر دریافت می کند.
یا از سوی دیگر با دیکد کردن همان عدد، فرمان باز شدن درب توسط دزدگیر اجراء می گردد. پس نتیجه می گیریم که سیگنال های ارسالی از طریق ریموت، تنها در منبعی که کلید یکسان ریموت را داشته باشد، قبل رمز گشایی و اجرا هستند.
ریموت دزدگیر علاوه بر قابلیت هاپینگ کد بودن از یک الگوریتم مشخصی پیروی می کند. فرض کنید وقتی که برای اولین بار از ریموت استفاده می کنید، کد فرمان به همراه یک عدد ارسال می گردد، و در صورت فرمان بعدی که توسط ریموت ارسال می شود، عدد یک واحد بیشتر می شود به همن دلیل، با اضافه شدن شماره ها به ریموت هاپینگ کد، الگوریتم رولینگ می گویند.
مزایای استفاده از ریموت هاپینگ کد چیست
از مزایای استفاده از ریموت هاپینگ کد، برنامه ریزی، کنترل از راه دور یک طرفه و کم هزینه بسیار عالی می باشد و به منظور جلوگیری از هک شدن ریموت کنترل سیستم حفاظتی مورد استفاده قرار می گیرد. و در مقابل حملات هکر ها بسیار مقاوم می باشند. این مدل ریموت در مقابل ریموت های دیگر می تواند در مقابل وارد کردن تمامی حملات برای وضعیت تکرار مقاوم تر می باشند.
سخن آخر:
در کل می توان اشاره کرد ریموت هاپینگ کد دزدگیر منزل به راحتی می تواند از هک شدن سیستم دزدگیر منزل توسط سارق جلوگیری کند. از مهم ترین بخشی که می توان به آن اشاره کرد داده های ارسالی ریموت هاپینگ بوده که با هر بار فشوردن کلید، به شماره یک عدد اضافه می گردد.
زمانی که کلید گذاری تنظیم شده باشد، دریافت کننده بعدی قادر به رمز گشایی نمی باشد. برای مثال: اگر سارق بخواهد به وسیله یک ریموت دیگر سیستم حفاظتی را از کار بیاندازد، چون شمارنده عدد ریموت را نمی داند با وارد کردن کدهای متفاوت، نمی تواند بازگشایی رمز برای غیر فعال کردن ریموت را انجام دهد. به دلیل اینکه شمارنده ممکن است عدد متفاوت ارسال کند و این رمزگشایی توسط هکر بسیار سخت می باشد.
تقویت صدای آژیر دزدگیر از اهمیت بسیار بالایی برخودار می باشد؛ به دلیل اینکه صدای آژیر یکی از ارکان اصلی سیستم های حفاظتی به حساب میاید، و یکی از عوامل اصلی برای جلوگیری از ورود سارق به خانه و آگاه ساختن اطرافیان در برابر ورود سارقین است.
همانطور که می دانید صدای آژیر دزدگیر اماکن باید بسیار گوشخراش باشد، تا باعث ترس و فرار سارق شود. ما در این مطلب قصد داریم شما را با تقویت صدای آژیر دزدگیر، عملکرد آژیر و مزایای و معایب استفاده از آژیر، صحبت کنیم پس برای شناخت بیشتر با ما همراه باشید.
صدای آژیر دزدگیر اماکن باید از چه ویژگی هایی برخودار باشد
بهترین راه برای تقویت صدای آژیر دزدگیر اماکن استفاده از تقویت کننده برد مخصوص بلندگو و آژیر های سیستم امنیتی فایروال بوده.
فرض کنید در یک مکان حدودا ۲۰۰۰ متری که دارای یک بنای داخلی است قرار دارید، و برای رسیدن آژیر به گوش اطرافیان از برد تقویت صدای آژیر دزدگیر به همراه ۴ بلندگو دور تا دور محیط داخلی استفاده کنید. و حتما به یاد داشته باشید برای تقویت صدای آژیر دزدگیر بهتر است از ۲ اسپیکر استفاده نمایید. اما برای تقویت صدای آژیر دزدگیر باید از تقویت کننده برد به صورت مجزا از بازار تهیه کنید.
یکی از راه های تقویت صدای آژیر دزدگیر استفاده از اسپیکرهای خارجی بوده.
از آژیر با قدرت بیشتری استفاده کنید تا صدای بلندتری از خود تولید کند. با این حال باید مطمئن شوید که استفاده از آژیر جدید با شرایط قانونی دزدگیر همخوانی دارد.
برخی از دزدگیرها قابلیت تنظیم قدرت صدای آژیر را دارند و می توانند به راحتی با تنظیم کردن
صدای چندگانه، تن صدای آژیر را تقویت نمایید.
منظور از آژیر ۱۲ ولت همان آژیرهای بادی معمولی اند که بیشتر برای کارخانه ها و دیگر اماکن بزرگ بسیار کاربرد دارند. استفاده از آژیر های ۱۲ ولت یکی از بهترین راه برای تقویت صدای آژیر دزدگیر منزل اند.
آژیر دزدگیر منزل دارای چه مدل هایی می باشد
آژیر دزدگیر اماکن دارای مدل های متفاوتی است؛ که برای اطلاع رسانی و ترساندن سارق در هنگام سرقت مورد استفاده قرار می گیرد و دارای صدای بوق مانند است. کاربران می توانند برای تقویت صدای آژیر دزدگیر از مدل های متفاوت آژیر کمک بگیرند؛ مانند:
آژیر های نام برده قطعات صوتی هستند، که از طریق دزدگیر، ورود سارق را به محیط پیرامون اطراف اطلاع می دهد. البته لازم به ذکر بود سیستم امنیتی یا همان دزدگیر فقط برای منازل مورد استفاده قرار نمی گیرد و برای اماکن دیگر مانند: ادارات، فروشگاه ها، کلینیک ها، بانک ها، کارخانه ها و … مورد استفاده قرار می گیرند.
آشنایی با مزایای نصب آژیر دزدگیر اماکن
نصب صحیح و اصولی آژیر دزدگیر منزل از اهمیت بسیار ویژه ای برخودار می باشد. نصاب باید بداند در هنگام نصب به مواردی توجه کند.
صدای دزدگیر خانه معمولاً به صورت یک صدای زنگ یا صدای هشداری قوی و تیز است که از دستگاه دزدگیر منزل فرستاده میشود. این صداها برای جلب توجه افراد در محیط و هشدار دادن در مورد وقوع سرقت یا تهدیدات امنیتی دیگر استفاده میشوند. صدای دزدگیر معمولاً به صورت مداوم و تکراری با فواصل زمانی کوتاه پخش میشود تا افراد در محیط به وقوع اتفاق حساس شوند و اقدامات لازم را برای ایمنی خود انجام دهند.
اگر بخواهیم به طور مفصل بگیم شما برای تقویت سیستم آژیر خانه خود، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
اطمینان حاصل کنید که سیستم آژیر خانه شما به صورت صحیح نصب شده و تمامی اجزای آن، از جمله سنسورها، دستگاه کنترل و آژیر، درست کار میکنند.
اطمینان حاصل کنید که باتری سیستم آژیر به روز است و در صورت نیاز تعویض شود.
برنامهریزی کنید تا سیستم آژیر خانه شما به صورت منظم تست شود تا اطمینان حاصل شود که به درستی کار میکند.
از سیستمهای هوشمند مانند دزدگیر فایروال که قابلیت کنترل از راه دور برای مدیریت و کنترل سیستم آژیر دارند استفاده کنید.
اطمینان حاصل کنید که افراد در خانه آموزش داده شدهاند که چگونه با سیستم آژیر کار کنند و چگونه در صورت وقوع حادثه عمل کنند.
سخن آخر:
بهتر است برای نصب سیستم حفاظتی و آژیر دزدگیر، از نصابان مجرب کمک بگیرید تا در هنگام نصب برد قدرتی، برای تقویت صدای آژیر دزدگیر، مدار آن نسوزد. همچنین دور از دسترس افراد سودجو در فضای داخلی و بیرونی به صورت اصولی نصب شود. و از سوی دیگر برای خرید دزدگیر منزل از محصولات ارزان قیمت استفاده نکنید، زیرا از کیفیت بسیار کمتری برخودار می باشند و نمی توانید با استفاده از مدار قدرتی به تقویت صدای آژیر دزدگیر بپردازید.